சென்னை வெளி வட்டச் சாலை | Chennai Outer Ring Road

சென்னையில் உள்ள பல இடங்களை சுற்றி பார்க்க வேண்டும்.. ஏதாவது திரையரங்கிற்கு சென்று நல்ல தரமான படம் பார்க்க வேண்டும், நல்ல உணவகத்தில் உண்ண வேண்டும், அப்படியே மெரினா பீச், கிரிக்கெட் மைதானம், வண்டலூர் zoo, தாம்பரத்தில் என் அம்மா, அப்பா வசித்த இடத்தை காண வேண்டும்..etc… என சென்னையை குறித்து பல நிறைவேறாத ஆசைகள் உள்ளது.. 2004 இல் ஒரு நேர்காணலுக்காக மட்டும் சென்னை வந்தேன்.. (இடையில் ஒரு முறை 2009 இல் SAP புத்தகம் வாங்க வேண்டி வந்தேன்.. வந்த இடம் நினைவிலில்லை.)

மற்றபடி என் சென்னை பயணம் எல்லாம் விமான நிலையத்தோடு முடித்து விடுகிறது.. சக்தியுடன் குறைந்தபட்சம் ஒரு நாளாவது சென்னையை சுற்றி பார்க்க வேண்டும்.. நீங்கள் சென்னையில் பல வருடமாக இருப்பதால் சென்னையை மிகவும் நேசிப்பீங்க என்று தெரியும்.. உங்களிடம் ஒரு கேள்வி??நீங்கள் முதன்முதலில் சென்னையில் பேருந்தை விட்டு இறங்கிய போது உங்கள் மன நிலை என்ன ??? இத்தனை ஆண்டுகளுக்கு பிறகு தற்போது எப்படி உணர்கிறீர்கள்???? பகிர்வுக்கு நன்றி கிரி..

@யாசின்

“சக்தியுடன் குறைந்தபட்சம் ஒரு நாளாவது சென்னையை சுற்றி பார்க்க வேண்டும்”

கார் / பைக் இருந்தால் வசதியாக இருக்கும்.

“நீங்கள் சென்னையில் பல வருடமாக இருப்பதால் சென்னையை மிகவும் நேசிப்பீங்க என்று தெரியும்”

சந்தேகமே இல்லை 🙂 .

“நீங்கள் முதன்முதலில் சென்னையில் பேருந்தை விட்டு இறங்கிய போது உங்கள் மன நிலை என்ன ??? இத்தனை ஆண்டுகளுக்கு பிறகு தற்போது எப்படி உணர்கிறீர்கள்?”

சுவாரசியமான கேள்வி யாசின் 🙂 .

நான் அப்பாவுடன் சிறு வயதிலேயே அடிக்கடி சென்னை வந்துள்ளேன். ரயிலில் பயணிப்பது எனக்கு முன்பு இருந்தே பிடித்தமானது.

சென்னை வர வேண்டும் என்றால், ரயிலில் பயணிக்கலாம் என்ற ஒரே காரணத்துக்காக அப்பாவுடன் வருவேன்.

ஆட்டோல கூட்டிட்டு போகணும் என்றெல்லாம் கேட்க கூடாது என்ற கட்டுப்பாடுடன் அழைத்துச் செல்வார். எங்கே செல்ல வேண்டும் என்றாலும் பேருந்து & நடை தான்.

இதன் பிறகு 12 முடித்த பிறகு கல்லூரி செல்லாமல் கம்ப்யூட்டர் டிப்ளமோ படிக்க சென்னை போக அறிவுறுத்தினார்.

எனக்கு கோவை PSG கல்லூரியில் BBM படிக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது ஆனால், சென்னை என்றால் ரயிலில் செல்லலாமே என்ற ஒரே காரணத்துக்காக அப்பா கேட்டதுக்கு சரி என்றேன்.

அப்பாவுடன் தான் சென்னை வந்தேன், பின்னர் அக்கா கணவரின் (அப்போது திருமணம் நடைபெறவில்லை) நண்பரின் அறையில் தங்கிக்கொண்டேன்.

இப்படித்தான் எனக்கு சென்னை முறையாக அறிமுகமாகியது.

அப்பாவுடன் வந்த போது தெரியாத கடினம், தனியாக இருக்கும் போது வெறுப்பாக இருந்தது. அப்போது அனைத்துக்கும் கோபப்படுவேன்.

ஏன்டா சென்னை வந்தோம் என்றாகி விட்டது.

பின்னர் சரியான நண்பர்கள் அமைந்தார்கள், அனைத்துமே அமைந்தது. எனக்கு வாழ்க்கை கொடுத்த நகரம் என்றால் சென்னை.

எனவே, சென்னையை எவர் பழித்து பேசினாலும் கோபம் அடைந்து விடுவேன்.

இன்னொன்று நான் எங்கு செல்கிறேனோ அந்த இடத்துக்கு பழகி விடுவேன். அந்த இடத்துக்கு நேர்மையாக, பாசமாக இருப்பேன்.

சிங்கப்பூர் சென்ற போது அதே போல தான் நினைத்தேன்.

சொந்த நாட்டுக்கு என்ன மரியாதை, அன்பை கொடுத்தேனோ அதே அளவு மரியாதை அன்பை என் வாழ்க்கையை உயர்த்திய சிங்கப்பூருக்கும் கொடுத்தேன், இப்பவும் கொடுக்கிறேன்.

பிழைக்க வந்த ஊரை, வைத்த ஊரை சிலர் இழிவாக பேசும் போது கடும் கோபம் வரும்.

இப்பவும் எனக்கு கோபி, கோவை தான் பிடிக்கும் ஆனால், எப்போதுமே சென்னைக்கு என் மனதில் தனி இடமுள்ளது.

சென்னையில் ஏதாவது ஒரு வளர்ச்சி முன்னேற்றம் அடைந்தால் என் மனம் மகிழ்ச்சி கொள்ளும் காரணம், இது என் ஊர்.

இதை என் எழுத்திலும் கவனித்தால் உணர முடியும்.

சென்னை பற்றி நான் கூறுவது அனைத்துமே என் ஆழ் மனதிலிருந்து வருபவையே. எந்த கலப்படமுமில்லை.

உங்கள் பதிலுக்கு நன்றி கிரி.. (சென்னையில் ஏதாவது ஒரு வளர்ச்சி முன்னேற்றம் அடைந்தால் என் மனம் மகிழ்ச்சி கொள்ளும் காரணம், இது என் ஊர்).. செம்ம!!! செம்ம!!! (சென்னை பற்றி நான் கூறுவது அனைத்துமே என் ஆழ் மனதிலிருந்து வருபவையே. எந்த கலப்படமுமில்லை.) தலை வணங்குகிறேன்…