பணவீக்கம் பணவாட்டம் என்றால் என்ன?

கிரி, பணவீக்கம் / பணவாட்டம் குறித்த எளிமையான உங்கள் விளக்கத்திற்கு நன்றி.. கடந்த சில வருடங்களாகவே உலக அளவில் பொருளாதாரம் மந்தமாக இருப்பது எல்லோரும் அறிந்ததே.. நீங்கள் கூறுவது போல சீனா மிக பெரிய தொகையை கடனாக இலங்கை மற்றும் சில நாடுகளுக்கு அளித்துள்ளது.. அதுவும் கடனுக்கான தவணை காலம் 99 வருடங்கள்.. இலங்கைக்கு வழங்கப்பட்ட தொகையை பெரும் பகுதி ராஜபக்க்ஷே குடும்பமே கொள்ளை அடித்தது தான் இலங்கையின் தற்போதைய நிலைக்கு காரணம்..

எனக்கு நீண்ட நாளாக புரியாத ஒரு விடயம். இந்தியாவிலும் பல மாநிலங்கள் மத்திய அரசிடமும் / பன்னாட்டு நிதி நிறுவனங்களிலும் வட்டிக்கு கடனை பெற்று தான் தன்னுடைய நீண்ட கால திட்டங்களுக்குக்கான தேவையை பூர்த்தி செய்கின்றனர். இந்தியாவும் தன் தேவைக்காக வெளியில் கடன் வாங்குகிறது.. இந்த நிலை பல வருடங்களாக தொடர்ந்து கொண்டுதான் வருகிறது.. கடந்த 20 வருடங்களில் தமிழ்நாட்டின் கடன் தொகை பல மடங்காக கூடி உள்ளது. மற்ற மாநிலங்களிலும் இது இதே நிலைமை தான் இருக்கும் என எண்ணுகிறேன்.

இவற்றையெல்லாம் எப்போது சரி செய்து சமநிலைக்கு திரும்புவோம் என்று தெரியவில்லை. சாதாரணமாக ஒரு குடும்ப தலைவன் தன் குடும்பத்தை நடத்துவது போல தானே ஆட்சியில் இருப்பவர்களும் நம் நாட்டை நடத்த வேண்டும். நம் வருமானத்திற்கு மேல் கடனை வாங்கி கொண்டே போனால் எப்படி குடும்பத்தை நடத்த முடியும். பல மத்திய / மாநில அரசு துறைகள் நட்டத்தில் சென்று கொண்டிருக்கிறது.. அதே சமயம் தனியார் நிறுவனங்கள் பல மடங்கு வளர்ச்சியில் சென்று கொண்டிருக்கிறது.. ஆட்சி மாறும் போது இவர்கள் அவர்களை குறை சொல்வதும், அவர்கள் இவர்களை சொல்வதுமாக தான் சென்று கொண்டிருக்கிறது..

@யாசின்

இதுவொரு சுவாரசியமான கேள்வி. முடிந்தவரை எளிமையாக கூற முயற்சிக்கிறேன்.

ஒரு நாடோ, மாநிலமோ, நிறுவனமோ கடன் வாங்காமல் தொடர முடியாது. அவ்வாறு கடன் வாங்காமல் தொடர்ந்தால் நல்லது ஆனால், வாங்கினால் தவறு இல்லை.

ஒரு நிறுவனம் தனது வளர்ச்சியை அதிகரிக்க வேண்டும் என்றால், வியாபாரத்தை விரிவாக்கம் செய்ய வேண்டும் என்றால், கடன் வாங்கும்.

வாங்கிய கடன் மூலம் வியாபாரத்தை பெருக்கி கடனை திரும்பச் செலுத்தி விடும். இது விரிவாக்க முயற்சிக்காக தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும்.

கடன் வாங்கவில்லை என்றால் பெரிய அளவில் நிறுவனம் வளர முடியாது.

இது நாட்டுக்கும், மாநிலங்களுக்கும் பொருந்தும்.

ஆனால், கடனை மட்டுமே பெற்றுக்கொண்டு வளர்ச்சியடையாமல் இருந்தால் சிக்கல். இந்த நிலையில் தான் ஒரு மாநிலமோ, நாடோ திவால் ஆகி விடுகிறது.

ஒருவர் கடன் பெறுகிறார் என்றால், கொடுப்பவர் அதைப் பெறுபவரால் திரும்பக் கொடுக்க முடியும் என்றாலே கடன் கொடுப்பார்.

எடுத்துக்காட்டுக்கு, வங்கி ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு கடன் எல்லையைத் தீர்மானிக்கிறது ஏன்?

காரணம், இவர் 10 லட்சம் சம்பாதிக்கிறார் அதனால் இவருக்கு 1 லட்சம் கொடுத்தால், திரும்பக் கொடுக்க முடியும். இவர் 1 கோடி சம்பாதிக்கிறார். எனவே, 10 லட்சம் கொடுத்தால் திரும்பப் பெற முடியும் என்று வங்கி முடிவு செய்கிறது.

அதே போல இந்திய நாட்டை எடுத்துக்கொண்டால், இந்தியாவின் GDP என்ன? அந்நிய செலவாணி கையிருப்பு என்ன? வளர்ச்சி விகிதம் என்ன? என்பது போன்றவை கணக்கில் எடுக்கப்பட்டு கடன் கொடுக்கப்படுகின்றன.

இது தமிழ்நாட்டுக்கும் பொருந்தும். கடந்த இரு வருடங்களில் தமிழகத்துக்கு கடன் அதிகரித்து விட்டது உண்மையே!

பாகிஸ்தானுக்கு கடன் கொடுக்க மறுக்கும் IMF, இந்தியாக்கு கொடுக்கக் காரணம் இது தான்.

ஒவ்வொரு நாட்டின், மாநிலத்தின் திருப்பிச் செலுத்தும் திறனைப் பொறுத்து கடன் கிடைக்கும். இந்தியாவின் அந்நிய செலவாணி இருப்பு கிட்டத்தட்ட 650 பில்லியன்.

இந்தியா கடனைப் பெற்று இந்தியாவில் ஏராளமான வளர்ச்சி திட்டங்களைச் செயல்படுத்தியுள்ளது, உட்கட்டமைப்பை மேம்படுத்தியுள்ளது.

இதன் மூலம் கிடைக்கும் வருமானத்தை வைத்துக் கடனைத் திரும்பச் செலுத்தும்.

இவ்வாறு பெறும் கடனை முறையாக பயன்படுத்தாத போதே அடுத்து வரும் அரசு சிக்கலில் மாட்டுகிறது.